Nynorskordboka
behovsprøve
behovsprøva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å behovsprøvaå behovsprøve | behovsprøver | behovsprøvde | har behovsprøvd | behovsprøv! |
| har behovsprøvt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| behovsprøvd + іменник | behovsprøvd + іменник | den/det behovsprøvde + іменник | behovsprøvde + іменник | behovsprøvande |
| behovsprøvt + іменник | ||||
Значення та вживання
undersøkje om ein person har behov for ei økonomisk yting eller anna hjelp før behovet eventuelt blir stetta;
jamfør prøve (2, 1)
Приклад
- stønaden blir behovsprøvd mot formue