Nynorskordboka
mortifisere
mortifisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å mortifiseraå mortifisere | mortifiserer | mortifiserte | har mortifisert | mortifiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| mortifisert + іменник | mortifisert + іменник | den/det mortifiserte + іменник | mortifiserte + іменник | mortifiserande |
Походження
frå latin, av mors, genitiv mortis, ‘død’ og facere ‘gjere’Значення та вживання
døme eit dokument eller ein påstand ugyldig eller sett ut av kraft
Приклад
- mortifisere eit gjeldsbrev som har kome bort;
- mortifisere ærekrenkjande skuldingar