Nynorskordboka
bedøve
bedøva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bedøvaå bedøve | bedøver | bedøvde | har bedøvd | bedøv! |
| har bedøvt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bedøvd + іменник | bedøvd + іменник | den/det bedøvde + іменник | bedøvde + іменник | bedøvande |
| bedøvt + іменник | ||||
Вимова
bedøˊveПоходження
frå lågtyskЗначення та вживання
- gjere kjenslelaus med bedøvingsmiddel
Приклад
- bedøve tannkjøtet;
- pasienten vart bedøvd før operasjonen
- gjere medvitslaus
Приклад
- bli bedøvd av sparket i mellomgolvet;
- bedøve nokon med sovemedisin
- gjere sløv og fortumla
Приклад
- vere bedøvd av rus;
- bli bedøvd av skrekk