Nynorskordboka
miskunn
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei miskunn | miskunna | miskunner | miskunnene |
Походження
norrønt miskunn, opphavleg ‘det å ikkje skulde ein for noko’; samanheng med kunne (2 i ei eldre tyding ‘skulde’Значення та вживання
særleg i religiøst språk: nåde, medynk
Приклад
- vise miskunn;
- Guds miskunn