Nynorskordboka
migrere
migrera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å migreraå migrere | migrerer | migrerte | har migrert | migrer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| migrert + іменник | migrert + іменник | den/det migrerte + іменник | migrerte + іменник | migrerande |
Походження
frå latin ‘flytte, dra ut’Значення та вживання
om person, dyr eller planter: vandre, flytte seg
Приклад
- migrere frå fattigare land til rikare land;
- gaupene migrerer når tilgangen på mat går ned