Nynorskordboka
medskuldig, medskyldig
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
medskuldig | medskuldig | medskuldige | medskuldige |
medskyldig | medskyldig | medskyldige | medskyldige |
Tyding og bruk
som har medskuld;
medansvarleg (for eit lovbrot)
Døme
- vere medskuldig i noko