Nynorskordboka
marskalk
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein marskalk | marskalken | marskalkar | marskalkane |
Походження
gjennom lågtysk ‘stallmeister’; frå gammalhøgtysk marah ‘merr’ og scalc ‘tenar’Значення та вживання
- øvste hoffembetsmann
- som etterledd i ord som
- hoffmarskalk
- person som ordnar og leier eit høgtideleg følgje;æresvakt ved kista i ei gravferd