Nynorskordboka
manna
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein manna | mannaen | mannaar | mannaane |
| mannaer | mannaene | ||
Походження
gjennom latin, gresk, arameisk; opphavleg av hebraisk man ‘gåve’Значення та вживання
- i bibelmål: føde som jødane ved eit under fekk i øydemarka
- søt plantesaft, særleg av mannaask