Nynorskordboka
mandant
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein mandant | mandanten | mandantar | mandantane |
Походження
av latin , av mandare; jamfør mandatЗначення та вживання
person som ein annan handlar på vegner av;