Nynorskordboka
magi
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein magi | magien | magiar | magiane |
Opphav
frå gresk; jamfør mager (1Tyding og bruk
- det å bruke overnaturlege krefter til å påverke omgjevnadene;
- oppleving eller stemning som bergtek
Døme
- konserten var rein magi
Faste uttrykk
- kvit magihekseri og trolldom som ikkje skader andre
- svart magitrolldom som siktar mot å skade eller drepe;
svartekunst