Nynorskordboka
luske
luska
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å luskaå luske | luskar | luska | har luska | lusk!luska!luske! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| luska + іменник | luska + іменник | den/det luska + іменник | luska + іменник | luskande |
Походження
frå lågtysk ‘liggje på lur’Значення та вживання
lure etter noko;
gå stilt og seint for ikkje å bli lagd merke til;
snike eller liste seg
Приклад
- dei luska rundt huset;
- kome luskande;
- luske seg unna pliktene sine