Nynorskordboka
lokativ
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein lokativ | lokativen | lokativar | lokativane |
Походження
frå latin , av locus ‘stad’Значення та вживання
i grammatikk: kasus (1 som merkjer ut staden der noko er eller går føre seg