Nynorskordboka
lege 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein lege | legen | legar | legane |
Opphav
frå dansk; jamfør lækjarTyding og bruk
- person med medisinsk embetseksamen som har fått offentleg løyve til å lækje sjukdomar;
Døme
- distriktslege;
- huslege;
- kvinnelege;
- overlege;
- skulelege;
- øyrelege;
- søkje lege;
- sende bod etter lækjaren
- i samansetningar: person med liknande utdanning og arbeid som ein lækjar (1)
Døme
- dyrlege;
- tannlege