Nynorskordboka
bandleggje, bandlegge
bandleggja, bandlegga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bandleggaå bandlegge | bandlegg | bandla | har bandlagt | bandlegg! |
| å bandleggjaå bandleggje |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bandlagd + іменник | bandlagt + іменник | den/det bandlagde + іменник | bandlagde + іменник | bandleggande |
| bandleggjande | ||||
Значення та вживання
leggje band på (nokon eller noko);
i jus: setje vilkår for eller avgrense den frie råderetten over eigedom, arv eller liknande for å hindre uynskt eller urett bruk
Приклад
- bandleggje store areal til vegføremål;
- arven er bandlagd