Nynorskordboka
laban
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein laban | labanen | labanar | labanane |
Opphav
frå lågtysk ‘lat, uvyrden person’; truleg etter det bibelske namnet LabanTyding og bruk
slapp, uvøren fyr;
Døme
- ein lang laban