Nynorskordboka
kymrar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kymrar | kymraren | kymrarar | kymrarane |
Uttale
kymˊrarOpphav
av walisisk Cymry ‘walisere’Tyding og bruk
person frå den keltiske folkegruppa i Wales;
jamfør kymrisk (1