Nynorskordboka
kuppel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kuppel | kuppelen | kuplar | kuplane |
Opphav
frå italiensk; diminutiv av latin cupa ‘fat’Tyding og bruk
- halvkuleforma kvelv (1) eller tak
Døme
- kuppelen over kinosalen
- kule- eller klokkeforma lampeskjerm
Døme
- ei lampe med ein matt kuppel