Nynorskordboka
kule 3
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei kule | kula | kuler | kulene |
Opphav
frå lågtysk; same opphav som kule (2Tyding og bruk
- søkk i jorda til å lagre rotvekstar i;
- haug av rotvekstar på friland