Artikkelside

Nynorskordboka

korrespondanse

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein korrespondansekorrespondansenkorrespondansarkorrespondansane

Uttale

korespondanˊse, kårespondanˊse, korespondanˊgse; kårespondanˊgse

Opphav

frå fransk; jamfør korrespondere

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ha ein omfattande korrespondanse med styresmaktene
  2. tilpassing av rutetider mellom samferdselsmiddel
    Døme
    • det er dårleg korrespondanse mellom bussen og ferja
  3. Døme
    • korrespondanse mellom pris og etterspurnad