Nynorskordboka
kontant 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kontant | kontant | kontante | kontante |
Opphav
frå italiensk; av latin computare ‘rekne saman’Tyding og bruk
- som blir betalt med kontantar
Døme
- kontant betaling
- snøgg og stø;
Døme
- eit kontant svar;
- vere kontant
- brukt som adverb:
- setje ballen kontant i mål
Faste uttrykk
- kontant på labbenmed pengesetlar frå hand til hand