Nynorskordboka
konsul
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein konsul | konsulen | konsular | konsulane |
Походження
frå latin; samanheng med konsultereЗначення та вживання
- kvar av dei to høgaste embetsmennene i den romerske republikken
- person som tek seg av interessene til ein stat i eit anna land
Приклад
- ulønt konsul;
- utsend konsul
Фіксовані вирази
- honorær konsulkonsul utan faste plikter og løn