Nynorskordboka
konsistens
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein konsistens | konsistensen | konsistensar | konsistensane |
Походження
gjennom tysk, frå mellomalderlatin; av latin consistere ‘stanse, stå fast’Значення та вживання
- grad av fastleik i ein masse
Приклад
- stoffa har ulik konsistens;
- vere laus i konsistensen;
- fisken er fast i konsistensen
- i overført tyding: det å vere konsistent (2)
Приклад
- mangle ideologisk konsistens