Nynorskordboka
konsesjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konsesjon | konsesjonen | konsesjonar | konsesjonane |
Opphav
frå latin , av concedere ‘gå med på, vike’Tyding og bruk
- løyve frå offentleg styresmakt til å drive ei viss verksemd eller gjere visse store kjøp
Døme
- bli nekta konsesjon
Døme
- vedtaket var ein konsesjon til ytterfløyene i partiet