Nynorskordboka
kongeleg
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| kongeleg | kongeleg | kongelege | kongelege |
Значення та вживання
- som gjeld, høyrer til eller er knytt til eit kongehus
Приклад
- kongeleg familie;
- det kongelege slottet;
- eit utval oppretta ved kongeleg resolusjon
- brukt som substantiv: person som er medlem av eit kongehus
Приклад
- ho fekk eit møte med dei kongelege
- som høver for ein konge;mektig
Приклад
- eit kongeleg utsyn;
- kongeleg mottaking
- brukt som adverb
- more seg kongeleg