Nynorskordboka
komplement
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit komplement | komplementet | komplement | komplementa |
Opphav
frå latin , av complere ‘fylle’Tyding og bruk
- i grammatikk: eldre nemning for preposisjonsfrase