Nynorskordboka
kommissær
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kommissær | kommissæren | kommissærar | kommissærane |
Походження
gjennom fransk, frå mellomalderlatin, av latin committere; sjå komitéЗначення та вживання
- person med offentleg fullmakt eller ombod
- som etterledd i ord som
- grensekommissær
- høgkommissær
- i Sovjetunionen fram til 1942: partipolitisk embetsmann med kontrollfunksjon;jamfør folkekommissær