Nynorskordboka
kombinasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kombinasjon | kombinasjonen | kombinasjonar | kombinasjonane |
Походження
frå seinlatin; jamfør kombinereЗначення та вживання
- det å kombinere to eller fleire delar
Приклад
- studiet er ein kombinasjon av teori og praksis;
- ein heldig kombinasjon av stil og styrke
- samanstilling av tal eller andre teikn i ei bestemd rekkjefølgje
Приклад
- ein må kjenne kombinasjonen til låsen for å kunne opne han
- i idrett: rekkjefølgje av handlingar
Приклад
- laget har trent på fleire kombinasjonar i angrepet