Nynorskordboka
kollidere
kollidera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å kollideraå kollidere | kolliderer | kolliderte | har kollidert | kollider! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| kollidert + іменник | kollidert + іменник | den/det kolliderte + іменник | kolliderte + іменник | kolliderande |
Походження
frå latinЗначення та вживання
- støyte i hop
Приклад
- bilane kolliderte;
- kollidere med bussen
- i overført tyding: kome i strid eller konflikt
Приклад
- dei ulike politiske kulturane kolliderer
- i overført tyding: finne stad samtidig med;falle saman med
Приклад
- årsmøtet kolliderte med ei anna tilskiping