Nynorskordboka
avvikle
avvikla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å avviklaå avvikle | avviklar | avvikla | har avvikla | avvikl!avvikla!avvikle! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| avvikla + іменник | avvikla + іменник | den/det avvikla + іменник | avvikla + іменник | avviklande |
Походження
frå bokmål , opphavleg ‘vikle av’Значення та вживання
- få slutt på (smått om senn);
Приклад
- avvikle ei verksemd;
- tilskotsordninga blir avvikla neste år
Приклад
- tilskipinga vart greitt avvikla;
- det vil ta fleire timar å avvikle rennet