Nynorskordboka
kløver
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kløver | kløveren | kløverkløverar | kløverane |
Opphav
av lågtysk klever, i tydinga ‘kortslag’ frå tysk eller fransk, av latin trifolium ‘treblad’; samanheng med kleime (2Tyding og bruk
- slekt av planter med raud, kvit eller gul krone (1, 6) i erteblomsterfamilien;Trifolium
- som etterledd i ord som
- firkløver
- kvitkløver
- raudkløver
- spelkort merkte med svarte kløverblad
Døme
- spele ut kløver;
- melde kløver;
- kløver er trumf