Nynorskordboka
kløe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kløe | kløen | kløar | kløane |
Opphav
frå dansk; jamfør norrønt kláðiTyding og bruk
irritasjon i huda;
Døme
- ha kløe;
- lindre kløen;
- kjenne ein kløe i kroppen
Faste uttrykk
- etter den søte kløen kjem den sure sviennår du først har late lysta rå, må du òg bere følgjene