Nynorskordboka
klokkespel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit klokkespel | klokkespelet | klokkespel | klokkespela |
Tyding og bruk
- sett av klokker som er stemde saman til eit musikkinstrument
Døme
- klokkespelet i Oslo rådhus
- instrument med stålplater som ein slår på med hamar