Nynorskordboka
klinkbyggje, klinkbygge
klinkbyggja, klinkbygga
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å klinkbyggaå klinkbygge | klinkbygger | klinkbygde | har klinkbygd | klinkbygg! |
har klinkbygt | ||||
å klinkbyggjaå klinkbyggje | klinkbyggjer | har klinkbygd | ||
har klinkbygt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
klinkbygd + substantiv | klinkbygd + substantiv | den/det klinkbygde + substantiv | klinkbygde + substantiv | klinkbyggande |
klinkbygt + substantiv | ||||
klinkbygd + substantiv | klinkbyggjande | |||
klinkbygt + substantiv |
Tyding og bruk
byggje båt slik at kvar bordgang ligg med nedre kant utanpå nærmaste bordgang under og er klinka fast til han;
til skilnad frå kravellbyggje