Nynorskordboka
avskjed
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein avskjed | avskjeden | avskjedar | avskjedane |
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtysk scheden ‘skilje’Tyding og bruk
- det å skiljast eller ta farvel;
Døme
- ta avskjed med nokon;
- ein trist avskjed
- det å slutte i eller bli avsett frå eit embete eller ei stilling
Døme
- søkje avskjed
Faste uttrykk
- avskjed i nådeavgang etter oppnådd aldersgrense eller etter søknad
- ho fekk avskjed i nåde
- avskjed på grått papirplutseleg oppseiing
- han fekk avskjed på grått papir