Nynorskordboka
kjeve
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kjeve | kjeven | kjevar | kjevane |
Походження
truleg av lågtysk keve; same opphav som kjake og kjeftЗначення та вживання
- kvar av dei to framståande delane som avgrensar munnhola og som tennene sit i;jamfør overkjeve og underkjeve
Приклад
- han fall og braut kjeven
- flatt stykke på reiskap, til å gripe eller halde fast med
Приклад
- kjevane på skruestikka