Nynorskordboka
kartleggje, kartlegge
kartleggja, kartlegga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å kartleggaå kartlegge | kartlegg | kartla | har kartlagt | kartlegg! |
| å kartleggjaå kartleggje |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| kartlagd + іменник | kartlagt + іменник | den/det kartlagde + іменник | kartlagde + іменник | kartleggande |
| kartleggjande | ||||
Значення та вживання
- teikne kart (3, 1) over eit landområde
- lage eit oversyn over
Приклад
- kartleggje behov og moglege løysingar