Nynorskordboka
karabinier
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein karabinier | karabinieren | karabinierar | karabinierane |
Tyding og bruk
- om eldre forhold: ryttarsoldat væpna med karabin (1)
- i Italia: gendarm