Nynorskordboka
kanonkule
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kanonkule | kanonkula | kanonkuler | kanonkulene |
Opphav
av kanon (2Tyding og bruk
- kule til å skyte frå kanon
Døme
- fare som ei kanonkule
- hardt skot med ball