Nynorskordboka
kamp 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kamp | kampen | kampar | kampane |
Opphav
gjennom lågtysk; frå latin campus ‘(slag)mark’Tyding og bruk
- fiendtleg samanstøyt;slag, strid
Døme
- vere i kamp;
- ein kamp på liv og død;
- rundt 1000 soldatar fall i kamp;
- kampane ved Verdun
- som etterledd i ord som
- frigjeringskamp
- i idrett: konkurranse, kappestrid
Døme
- ein kamp mellom Viking og Brann
- som etterledd i ord som
- fotballkamp
- landskamp
- krafttak for å oppnå noko eller vinne over noko eller nokon;konflikt eller motsetnad mellom stridande interesser
Døme
- kjempe ein kamp for å bli trudd;
- det er kamp om studieplassar;
- kampen mot fattigdom;
- mane til kamp mot korrupsjon;
- mange gjev opp utan kamp;
- ein kamp mellom by og land
- som etterledd i ord som
- klassekamp
- maktkamp
- valkamp
Faste uttrykk
- gje opp kampengje opp å kjempe
- i kampens hetei ein opphissa situasjon der ein slåss for eigne saker og meiningar
- det var mykje som kom fram i kampens hete
- kamp på knivenhard kamp
- det er ein kamp på kniven for å halde på lokalsjukehusa
- kampen for tilværetkampen for å overleve
- ta opp kampenbegynne å kjempe