Nynorskordboka
jaspis
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein jaspis | jaspisen | jaspisar | jaspisane |
Opphav
gjennom latin og gresk; frå hebraiskTyding og bruk
hard, ugjennomskinleg variant av kvarts (brukt til prydstein og smykke)