Nynorskordboka
jag
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit jag | jaget | jag | jaga |
Opphav
av jageTyding og bruk
- stor fart, driv
Døme
- hestane rasa av garde i vilt jag
- det å spore opp og jage vilt;
Døme
- fare på jag