Nynorskordboka
iris
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein iris | irisen | irisar | irisane |
Opphav
frå gresk ‘regnboge’Tyding og bruk
- brun eller blå del av årehinna i auget;
- plante med lange, smale blad og store gule, blå eller lilla blomstrar