Nynorskordboka
interpunksjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein interpunksjon | interpunksjonen | interpunksjonar | interpunksjonane |
Походження
frå latin , av interpungere ‘setje punkt, prikk mellom’Значення та вживання
bruk av skiljeteikn i ein tekst;
teiknsetjing