Nynorskordboka
interdikt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit interdikt | interdiktet | interdikt | interdikta |
Походження
frå latin , av interdicere ‘forby’Значення та вживання
om eldre forhold: paveleg forbod mot kyrkjelege handlingar;
jamfør bann
Приклад
- lyse landet i interdikt