Nynorskordboka
insistere
insistera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å insisteraå insistere | insisterer | insisterte | har insistert | insister! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| insistert + іменник | insistert + іменник | den/det insisterte + іменник | insisterte + іменник | insisterande |
Походження
frå latin , av in- og sistere ‘bli ståande’Значення та вживання
halde fast ved;
stå fast på;
ikkje gje seg
Приклад
- han insisterte på å vere med oss;
- sidan du insisterer, skal eg likevel kome