Nynorskordboka
innvandre
innvandra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å innvandraå innvandre | innvandrar | innvandra | har innvandra | innvandr!innvandra!innvandre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| innvandra + іменник | innvandra + іменник | den/det innvandra + іменник | innvandra + іменник | innvandrande |
Значення та вживання
- dra inn i eit land for å busetje seg fast;
Приклад
- mange danske familiar innvandra til Noreg på 1600- og 1700-talet
- om dyr eller planter: spreie seg over eit område utanfrå
Приклад
- rådyra innvandra heller seint til Noreg