Nynorskordboka
innfall
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit innfall | innfallet | innfall | innfalla |
Opphav
av inn (2Tyding og bruk
- tanke eller idé som kjem brått på;påfunn, hugskot
Døme
- eit lykkeleg innfall;
- han hadde mange rare innfall
- inntrenging i eller åtak mot eit område med våpenmakt
Døme
- Russland gjorde innfall i Finland
- det at noko, til dømes lys, fell inn
Døme
- vindauga må gje jamt innfall av lys