Nynorskordboka
impromptu 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit impromptu | impromptuet | impromptu | impromptua |
Походження
gjennom fransk; frå latin in promptu ‘for alle auga, for handa, parat’Значення та вживання
musikkstykke eller dikt som er eller gjev inntrykk av å vere improvisert