Nynorskordboka
imperfektum
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit imperfektum | imperfektumet | imperfektum | imperfektuma |
Походження
frå latin ‘ufullendt’Значення та вживання
- verbalkategori som uttrykkjer at ei handling eller ein tilstand utvikla seg i fortida utan å bli fullført;til skilnad frå perfektum
- eldre nemning for preteritum (i skandinaviske språk)