Nynorskordboka
idyll
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein idyll | idyllen | idyllar | idyllane |
Походження
frå latin; av gresk eidyllion ‘lite bilete’, diminutiv av eidos ‘bilete, utsjånad’Значення та вживання
- dikting som skildrar naturlege, fredelege livstilhøve, særleg frå landlivet
- fredeleg, harmonisk tilstand
Приклад
- samlivet deira var reine idyllen
- fredeleg, roleg, vakker stad
Приклад
- ein liten idyll ved ein innsjø